Türk sanatında ilk resimlere M.Ö. 3. yüzyılda Teoman tarafından kurulan ve ilk Türk Devleti kabul edilen Büyük Hun
Devleti’nde rastlanır. Kaya resimlerinde at, kurt, keçi, geyik, mitolojik
hayvanlar, savaşan insanlar, günlük hayat sahneleri yer alır. İçlerinde atlı
arabalarında olduğu çeşitli eşyalarla zengin sunular bulunan mezar ve türbe
yapısı kurganlar, Orta Asya Türk Sanatı hakkında fikir verir. Özellikle yüksek
kalitede halı (Pazırık Halısı) ve tekstillerdeki ince işçiliğe sahip
motiflerde: süvariler, kutsal sayılan geyik, grifon bordürleri, hayvan
mücadeleleri, suda kaplumbağa ve balıklar, lotus çiçekleri şematik bir
üsluptadır. Noin Ula’dan keçe bir örtü üzerine ince deri parçalarıyla işlenmiş
tasvirde grifon arkadan bir geyiğe saldırır. Sade bir anlatımla birlikte
geyiğin can çekişmesi gerçekçidir. Hayvan üslubuna giren sahnelerde hayvanlar
tek, mücadele içinde, gruplar halinde veya karşılıklı olarak simetrik biçimde
gösterilir. Çin kayıtlarına göre kurt neslini ifade eden bir Hun ailesinden
gelen Göktürkler 552-745 yılları arasında hüküm sürer. Göktürkler’den kalan en
önemli eser Türklerin 38 harfli bilinen ilk alfabesiyle yazılmış ve 8. yüzyılın
başlarına tarihlenen Orhun Yazıtları’dır. Dini Şamanizm, bayrağı altın kurt
başı figürü olan Göktürkler’in kayalar üzerine yaptıkları resimlerden giyim
şekilleri anlaşılır. Uzun kaftan, pantolon ve çizme giyen, başlarına kürk
‘börk’ takan Göktürk halkı madencilik, demircilik, tarım ve hayvancılıkta ileri
seviyededir.