Alman Arthur Schopenhauer (1788-1860), Danimarkalı Soren Kierkegaard (1813-1855), Alman Friedrich Nietzsche (1844-1900), Alman Walter Benjamin (1892-1940) 1990'ların ortalarından itibaren kitaplarını aldığım ve okuduğum filozoflar. Praglı Franz Kafka ise (1883-1924) en derin melankolinin kasvetli yazarlarından biri. (Temmuz ayında doğanlar daha mı melankolik oluyor yoksa 😕 😟? Benjamin ve Kafka Temmuz doğumlular... ) Bu seride onların aforizmalarından seçtiklerimi paylaşacağım. Aforizmalar: düşüncemi geliştiren, sorgulatan, farklı bir bakışa yönelten; birkaç cümleye sığan anlamlı ve vurucu sözler... Şair, yazar veya filozofların bu tür kısa sözleri ilgimi çekiyor. Okuduğum kitaplardan altını çizdiğim bölümleri de her birinin isimleri altında defterlere yazıyorum. Yine 90'ların ortalarından 2000'lerin ortalarına kadarki süreçte benim de kendi çapımda denemelerim olmuştu. Bu yazılarım düşünceler başlığı altında toplanıyor.
Aşağıda bu yazar ve filozofların birkaç kitabından derlediğim aforizmalar yer alıyor. İlk olarak Arthur Schopenhauer (22 Şubat 1788, Danzig - 21 Eylül 1860, Frankfurt):
*Çok mutsuz olmamanın en güvenilir yolu çok mutlu olmayı istememektir. s: 8
*Tek gerçek ve tek kesin olan şey şimdiki zamandır...Varoluşumuz da yalnız onun içinde yer alır. s: 13
*Kendine yetmek, kısaca kendi olmak kuşkusuz mutluluğumuz için en yararlı niteliktir. s: 17
*Yalnızlığı sevmeyen özgürlüğü de sevemez: kişi ancak yalnız olduğunda özgürdür çünkü. s: 17
*Yalnızlık mutluluğun, ruh dinginliğinin kaynaklarından biridir. s: 19
*İnsanları toplumcul kılan, onların yalnızlığa bu yalnızlık içinde de kendilerine katlanma yeteneğinden yoksun olmalarıdır. İçsel boşluk ve bıkkınlıktır onları gerek topluluğa gerekse yabancı ülkelere yolculuklara sürükleyen. s: 19
*Yalnızlık bütün olağanüstü kafaların yazgısıdır: onlar bu yalnızlıktan zaman zaman yakınsalar da hep onu seçeceklerdir. s: 21
*Her kişi başkasında ancak bizzat kendinin de olduğu kadarını görür; başkasını kendi öz zekasına göre kavrar, anlar çünkü. s: 29
*İlişkide üstünlük kişinin hiçbir biçimde başkalarına gereksinim duymamasından, bunu da göstermesinden doğar yalnızca. s: 35
*İnsanın zekasını söylediği değil, susup gizledikleri aracılığıyla ortaya dökmesi genel olarak daha çok salık verilmeye değerdir. İlki kendini beğenmişlik, sonuncusu akıllılık meselesidir. s: 51
*'Ne sevmek ne nefret etmek' tüm pratik yaşam bilgeliğinin bir yarısını, 'Hiçbir şey söylememek ve hiçbir şeye inanmamak' da diğer yarısını oluşturur. s: 53
*İnsan yaşlanınca felaketleri önlemeyi, gençlikte ise bunlara katlanmayı daha iyi bilir. s: 73
*En yüce, en zengin, en kalıcı hazlar zihinsel olanlardır. s: 77
*Kişinin ne olduğu neye sahip olduğundan daha çok katkıda bulunur mutluluğuna. s: 79
*Zeki insan öncelikle acısızlığı, kötü muameleye maruz kalmamayı, dinginliği ve boş zamanı erek edinecektir. Bunun sonucunda sessiz, mütevazı ama olabildiğince rahat bırakıldığı bir yaşamı arayacak, buna uygun olarak da, insanlarla birkaç tanışıklıktan sonra yalnızlığı hatta büyük bir zeka söz konusu ise yalnızlığı seçecektir. Çünkü kişi bizzat kendinde ne denli çok şeye sahipse, dışarıdan da o denli az şeye gereksinim duyar ve diğer insanlar da ona o denli az şey ifade edebilir-ler. s: 82
*Üstün yetenekli kişi en ıssız çevreyi düşünceleriyle doldurur ve ona hayat verirken, kaftanı içindeki alık acınası bireyselliğinin üstten atılması imkansız yükü altında inler durur. s: 83
*Üst üste yüz budalanın toplamından zeki bir adam çıkmaz. s: 83
*Kişinin salt başkalarının gözünde ne olduğuna karşılık, kendi içinde ve kendi için ne olduğunun doğru değerlendirilmesi mutluluğumuza epey katkıda bulunur. s: 86
SCHOPENHAUER, ARTHUR, Yaşam Bilgeliği Üstüne Aforizmalar, çev: Güven Savaş Kızıltan, Ara Yayıncılık, İstanbul, 1990
*Tek gerçek ve tek kesin olan şey şimdiki zamandır...Varoluşumuz da yalnız onun içinde yer alır. s: 13
*Kendine yetmek, kısaca kendi olmak kuşkusuz mutluluğumuz için en yararlı niteliktir. s: 17
*Yalnızlığı sevmeyen özgürlüğü de sevemez: kişi ancak yalnız olduğunda özgürdür çünkü. s: 17
*Yalnızlık mutluluğun, ruh dinginliğinin kaynaklarından biridir. s: 19
*İnsanları toplumcul kılan, onların yalnızlığa bu yalnızlık içinde de kendilerine katlanma yeteneğinden yoksun olmalarıdır. İçsel boşluk ve bıkkınlıktır onları gerek topluluğa gerekse yabancı ülkelere yolculuklara sürükleyen. s: 19
*Yalnızlık bütün olağanüstü kafaların yazgısıdır: onlar bu yalnızlıktan zaman zaman yakınsalar da hep onu seçeceklerdir. s: 21
*Her kişi başkasında ancak bizzat kendinin de olduğu kadarını görür; başkasını kendi öz zekasına göre kavrar, anlar çünkü. s: 29
*İlişkide üstünlük kişinin hiçbir biçimde başkalarına gereksinim duymamasından, bunu da göstermesinden doğar yalnızca. s: 35
*İnsanın zekasını söylediği değil, susup gizledikleri aracılığıyla ortaya dökmesi genel olarak daha çok salık verilmeye değerdir. İlki kendini beğenmişlik, sonuncusu akıllılık meselesidir. s: 51
*'Ne sevmek ne nefret etmek' tüm pratik yaşam bilgeliğinin bir yarısını, 'Hiçbir şey söylememek ve hiçbir şeye inanmamak' da diğer yarısını oluşturur. s: 53
*İnsan yaşlanınca felaketleri önlemeyi, gençlikte ise bunlara katlanmayı daha iyi bilir. s: 73
*En yüce, en zengin, en kalıcı hazlar zihinsel olanlardır. s: 77
*Kişinin ne olduğu neye sahip olduğundan daha çok katkıda bulunur mutluluğuna. s: 79
*Zeki insan öncelikle acısızlığı, kötü muameleye maruz kalmamayı, dinginliği ve boş zamanı erek edinecektir. Bunun sonucunda sessiz, mütevazı ama olabildiğince rahat bırakıldığı bir yaşamı arayacak, buna uygun olarak da, insanlarla birkaç tanışıklıktan sonra yalnızlığı hatta büyük bir zeka söz konusu ise yalnızlığı seçecektir. Çünkü kişi bizzat kendinde ne denli çok şeye sahipse, dışarıdan da o denli az şeye gereksinim duyar ve diğer insanlar da ona o denli az şey ifade edebilir-ler. s: 82
*Üstün yetenekli kişi en ıssız çevreyi düşünceleriyle doldurur ve ona hayat verirken, kaftanı içindeki alık acınası bireyselliğinin üstten atılması imkansız yükü altında inler durur. s: 83
*Üst üste yüz budalanın toplamından zeki bir adam çıkmaz. s: 83
*Kişinin salt başkalarının gözünde ne olduğuna karşılık, kendi içinde ve kendi için ne olduğunun doğru değerlendirilmesi mutluluğumuza epey katkıda bulunur. s: 86
SCHOPENHAUER, ARTHUR, Yaşam Bilgeliği Üstüne Aforizmalar, çev: Güven Savaş Kızıltan, Ara Yayıncılık, İstanbul, 1990
*Kendimizin dörtte üçünden, başkaları tarafından sevilmek için yoksun kalıyoruz. s: 6
*Kitap okumak, tüm dünyayı avucunun içinde tutmaktır. O dünya sana özeldir; başka iki okuyucu aynı dünyaya asla sahip olamaz. s: 7
*Bir kadın sürüden ayrılmayı veya sürünün ötesine geçebilmeyi başarıyorsa, durmaksızın ve bir adamdan daha fazla gelişiyordur. s: 10
*Hayvanlara duyulan şefkat, karakterin güzelliği ile ilintilidir ve hayvanlara karşı acımasız olanların ise iyi bir insan olamayacağını kesinlikle iddia edebiliriz. s: 11
*Hayatımızı, hiçliğin mutlu sessizliğinde boş yere rahatsız edilen bir dilim olarak görebiliriz. s: 13
*Zamanın üstünlüğüyle, her şey elimizde hiçleşir ve tüm gerçek değerini yitirir. s: 17
*İnsan kişiliğini küçük şeylere olan tutumuyla belli eder. s: 18
*Bir saatlik okumanın hafifletmemesi kadar büyük bir dert henüz tatmadım. s: 19
*İnsan zekasının en büyük başarıları genellikle güvensizlik sonucu elde edilir. s: 19
*İnsan, istemeyi akıl edemediği şeylerin yokluğunu asla hissetmez. s: 20
*Bir kimse, olağandışı şeyler söylemek için olağan kelimeler kullanmalıdır. s: 23
*İçimizde kafamızdakinden daha bilge bir şey var. s: 25
*Meşgul olacağın bir şey yoksa sessiz kalmak zordur. s: 25
*İnsanların tutumlarına içerlemek, yolunuza yuvarlanan bir taşa sinirlenmek kadar aptalcadır. s: 29
*Her ayrılık, bir nebze ölümdür, her tekrar bir araya gelme ise dirilişten bir iz taşır. s: 43
*Bir şeyin yanlış olduğunu bilme, hakikattir. Hiçbir hata zararsız değildir; er ya da geç bunu barındıran kişiye kötülük verir. s: 60
*Kendimizce sağladığımız mutluluk, çevremizden elde ettiğimizden daha muazzamdır. s: 62
*Bilginler, okumayı kitaplarda yapan kimselerdir; ancak düşünür, dahi, dünya aydınlatıcları ve insan ırkının yenilikçileri ise bu eylemi doğrudan dünya kitabında gerçekleştiren kimselerdir. s: 64
*Sırrımın sessizliğini sürdürürsem, o benim esirimdir. Ağzımdan çıktığında ise ben onun. s: 65
*İnsanların yüzeysel yapıdaki düşüncelerini ve dar görüşlerini ve sayısız hatalarını gördüğümüzde başkalarının kafasından geçenlere giderek kayıtsızlaşıyoruz. Her kim başkalarının görüşüne değer veriyorsa onlara büyük onur bahşediyordur. s: 71
*Büyük zekalar, yaşadıkları kısa süre diliminde büyük binaların olduğu dar bir meydan gibidirler. Onların çok yakınında durduğunuz için büyüklüğünü göremezsiniz. s: 73
*Hayat yerine getirilmesi gereken bir görevdir. s: 77
SCHOPENHAUER, ARTHUR, Hiçliğin Mutlu Sessizliği, Aforizmalar, çev: Nuran Gündüz, Aylak Adam Yayınları, İstanbul, 2016
*****Bu sayfadaki düzenlemenin ve seçimlerin tüm hakları yazara aittir. Sadece kaynak gösterilerek, yazar adı ve orijinal sayfanın aktif linki belirtilerek alıntı yapılabilir ve paylaşılabilir. Nalan Yılmaz adıyla tüm yazılar 'Creative Commons Attribution Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License' altında tescillidir. 2008-2018
*Bir saatlik okumanın hafifletmemesi kadar büyük bir dert henüz tatmadım. s: 19
*İnsan zekasının en büyük başarıları genellikle güvensizlik sonucu elde edilir. s: 19
*İnsan, istemeyi akıl edemediği şeylerin yokluğunu asla hissetmez. s: 20
*Bir kimse, olağandışı şeyler söylemek için olağan kelimeler kullanmalıdır. s: 23
*İçimizde kafamızdakinden daha bilge bir şey var. s: 25
*Meşgul olacağın bir şey yoksa sessiz kalmak zordur. s: 25
*İnsanların tutumlarına içerlemek, yolunuza yuvarlanan bir taşa sinirlenmek kadar aptalcadır. s: 29
*Her ayrılık, bir nebze ölümdür, her tekrar bir araya gelme ise dirilişten bir iz taşır. s: 43
*Bir şeyin yanlış olduğunu bilme, hakikattir. Hiçbir hata zararsız değildir; er ya da geç bunu barındıran kişiye kötülük verir. s: 60
*Kendimizce sağladığımız mutluluk, çevremizden elde ettiğimizden daha muazzamdır. s: 62
*Bilginler, okumayı kitaplarda yapan kimselerdir; ancak düşünür, dahi, dünya aydınlatıcları ve insan ırkının yenilikçileri ise bu eylemi doğrudan dünya kitabında gerçekleştiren kimselerdir. s: 64
*Sırrımın sessizliğini sürdürürsem, o benim esirimdir. Ağzımdan çıktığında ise ben onun. s: 65
*İnsanların yüzeysel yapıdaki düşüncelerini ve dar görüşlerini ve sayısız hatalarını gördüğümüzde başkalarının kafasından geçenlere giderek kayıtsızlaşıyoruz. Her kim başkalarının görüşüne değer veriyorsa onlara büyük onur bahşediyordur. s: 71
*Büyük zekalar, yaşadıkları kısa süre diliminde büyük binaların olduğu dar bir meydan gibidirler. Onların çok yakınında durduğunuz için büyüklüğünü göremezsiniz. s: 73
*Hayat yerine getirilmesi gereken bir görevdir. s: 77
SCHOPENHAUER, ARTHUR, Hiçliğin Mutlu Sessizliği, Aforizmalar, çev: Nuran Gündüz, Aylak Adam Yayınları, İstanbul, 2016
Arthur Schopenhauer
*****Bu sayfadaki düzenlemenin ve seçimlerin tüm hakları yazara aittir. Sadece kaynak gösterilerek, yazar adı ve orijinal sayfanın aktif linki belirtilerek alıntı yapılabilir ve paylaşılabilir. Nalan Yılmaz adıyla tüm yazılar 'Creative Commons Attribution Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License' altında tescillidir. 2008-2018
0 comments :
Yorum Gönder