Osmanlı klasik minyatür sanatının en olgun ve verimli dönemi olan 16. yüzyılın ikinci
yarısında, sarayın baş minyatürcüsü Nakkaş Osman’dır. Osmanlı saray
nakkaşhanesinde, yazmalar için önce bu işle görevli nakkaşlardan örnek
hazırlaması istenir, padişah onay verirse asıl nüsha yapılırdı. Arşiv belgeleri
bu eserleri hazırlayan sanatçılarla ilgili en güvenilir kaynaktır ama bu
konularla ilgili yeterli çalışma yoktur. Topkapı Sarayı’ndaki atölyesinde
çıraklarıyla birlikte el yazmaları resimleyen Nakkaş Osman’ın arşivlerde ve
tasvirli kitaplarda adı geçmekle birlikte hayatı hakkında bilgiye sahip
değiliz. Ancak yaptığı 600’den fazla minyatür, onun önemli bir nakkaş olduğunu
gösterir. Tarihçi Gelibolulu Mustafa Âli’nin Menakıb-ı Hünerveran (1) adlı
kitabında övdüğü sanatçı, döneminin diğer nakkaşlarıyla klasik kabul edilen bir
ekol oluşturur, Osmanlı tasvir sanatının karakterini belirler ve İslam
minyatürlerinden ayırt edici özellik kazandırır.
Nakkaş Osman ve okulunun, II. Selim dönemi eseri olan, 1568-69 tarihli, Kanuni’nin son Macaristan seferinin konu edinildiği, 39 x 25 cm ölçülerinde, 305 sayfalık ve 20 minyatürlü ‘Nüzhetü’l-ekber der-sefer-i Zigetvar’ adlı kitapta yer alan resimlerinde, sadelik, kompozisyonda ustalık, belgecilik, biçimde ve içerikte bütünlük göze çarpar. Tam veya çift sayfa minyatürlerde figürlerle çevre uyumludur.