Nesnelerin
özüne inmek, hayal olan doğanın ardına bakmak, fenomeni doğal gibi
görünen çarpıtılmış temsilinden arındırmak. Özneli ve nesneli
bütünleştiren sanatın ilgi alanlarından, bakış açılarından biri de bu
değil midir? Asılın yanında ikincil bir öneme sahip olsa da estetik
değerlerin dikkati çekme özelliği ve etkileyiciliği yadsınamaz. Ressam
ve heykeltıraş Randall Rosenthal’in günlük hayatta karşılaşılabilen
nesneleri zihninde yeniden düzenleyerek yansıtmasında estetik kaygıyı da
algılarız. Aslında kendisi ahşabı gizlemeye çalışmadığından, hatta
yakından bakıldığında birçok şeklin ve kalınlıkların abartısından,
ölçülerin birebir olmadığından, ağacın damarlarının görülebileceğinden
söz eder. Yine de ayrıntılar ve renkler ilk bakışta göz aldanmasına
neden olur. İmge temsil ettiği şeyin kendisidir sanki (trompe l'oeil).
